9 Ağustos 2010

.kal

Silahını çek

Geçmişi umursama

Yalnızlık kurşununu

Çivile kafatasıma.

Dudaklarımı kanat

Suratımı tokatla

Acını enjekte et

Kirli şırıngalarla.

Hatalarımı sorgula

Suçlarımla oyna

Ruhumu küçük düşür

Ve gövdemi yarala.

Çivili tahtalarla

Kollarımı parçala

Küfürler karala

Paslı aynalarıma.

Lanetler fısılda

Sağır kulaklarıma

Kalbimdeki parkın

Neonlarını baltala.

Nefesimi kes

Ciğerlerimi yarala

Çıkarmam tek bir ses

Çıldırtsa da kanama.



Demirden bir çubukla

Düşlerimi kurcala

Tüm günahlarımı

Tanrı gibi incele.

Kıyametler yarat

Ruhumu vur zincire

Matemlerini tohumla

Arka bahçelerime.

Suikastlar düzenle

Saklanmış sırlarıma

Kilitli dolaplardaki

Sandıkları parçala.

Okyanusta boğ beni

Uçurumlara okşat

Kırılmış direncimi

Veba gibi kuşat.

Göğüs kafesimi aç

Kaburgalarımı çıkart

İç organlarımı

Köz bir ateşe at.

Küllerime tükür

Lanetini başlat

Ruhumu hapis et

Dehşetini yaşat.

Bir cinayet işle ve

Aşk kontrastını karart

Ya da siktirip gitme

Ayakkabılarını çıkart.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder